Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

run rubbit run

Άλλη μια ευκαιρία χαμένη.
Ευκαιρία για αλλαγή.
Άλλη μια από εκείνες τις στιγμές,
που εκεί που πας να χωνέψεις 
ότι δεν πρέπει να περιμένεις πολλά από την ζωή σου
ή από τους ανθρώπους,
πέφτεις θύμα κάποιας ψευτιάς .
Κάποιας στιγμής προσωρινής ευτυχίας.
Πόσες ήταν οι φορές που αυτή η άφωνη φωνή στο βάθος του μυαλού σου
ήταν ο μόνος που  άκουσε τι έχεις να πεις.
Και σε καταλαβαίνει τις περισσότερες φορές.
Είναι όμως και μερικές φορές που δεν σε ερμηνεύει.
Ούτε ο ίδιος σου ο εαυτός.
Και τότε τι κάνεις εσύ?
Αράζεις.
Ανάβεις και ένα τσιγάρο
και περιμένεις.
Το τι περιμένεις,
το βρίσκεις άλλη φορά.


1 σχόλιο:

  1. "Πόσες ήταν οι φορές που αυτή η άφωνη φωνή στο βάθος του μυαλού σου
    ήταν ο μόνος που άκουσε τι έχεις να πεις.
    Και σε καταλαβαίνει τις περισσότερες φορές.
    Είναι όμως και μερικές φορές που δεν σε ερμηνεύει.
    Ούτε ο ίδιος σου ο εαυτός."
    Αυτό τα είπε όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή