Seduce me

Τον παρατηρούσε πολλή ώρα χωρίς να πει κουβέντα.
Κατέγραφε κάθε μικρή ή μεγάλη του κίνηση στο μυαλό της
και την ερμήνευε με τον δικό της αφύσικο τρόπο.

Εκείνος άναψε ένα τσιγάρο.
Το σατανικό της χαμογελάκι καρφώθηκε μονομιάς στο πρόσωπο της.

-Ενδιαφέρον.
-Θες;
-Δεν θα πω όχι.

Και της έδωσε ένα τσιγάρο με τον αναπτήρα αναμμένο μπροστά της.
Άναψε το τσιγάρο της και έπιασε εκείνον τον μαύρο αναπτήρα,
κοιτάζοντας τον για λίγα λεπτά.

Της άρεσε να περιεργάζεται τα πάντα γύρω της
χωρίς να εκφράζει τις σκέψεις της δυνατά.
Αυτό ήταν που δεν άντεχε σε εκείνη.
Τον τραβούσε όμως το ότι δεν ήξερε ποτέ τι σκέφτεται.
Ήταν μια πρόκληση γι'αυτόν να καταφέρει να μπει στο μυαλό της.

Άναψε τον αναπτήρα και το βλέμμα της εμβάθυνε στην φωτιά.
"Εμείς οι άνθρωποι.." άρχισε να λέει
"Έχουμε μια απίστευτη τάση αυτοκαταστροφής."
Το βλέμμα της ήταν ακόμη καρφωμένο στην φωτιά.
"Γλυκιά αυτοκαταστροφή...πάντα την γυροφέρνουμε,
ότι και να κάνουμε..Είναι..τόσο..ελκυστική..."είπε αργά.
Τα μάτια της σχεδόν καθρέφτιζαν την φλόγα του αναπτήρα.
Ήταν φανερό ότι ταξίδευε με το μυαλό της εκείνη την στιγμή.

"Είναι οι βαθιές μας,ακαταμάχητες,σκοτεινές επιθυμίες
που μας οδηγούν στην αυτοκαταστροφή"
είπε εκείνος για να την βγάλει από τις σκέψεις 
που την είχαν αποβλακώσει.

Εκείνη, σηκώθηκε απότομα και άρχισε να απομακρύνεται στην σκοτεινή παραλία.
"Αν πραγματικά με θέλεις, θα πρέπει να τρέξεις!!!"
φώναξε με έναν χαζό παιχνιδιάρικο τόνο.
Και εκείνος ήξερε πως δεν το εννοούσε τόσο επιφανειακά.
Παρόλα αυτά σηκώθηκε και έτρεξε πίσω της. 

Και μια μικρή φωτιά γεννήθηκε σε 'κείνο το σημείο 
όπου εκείνη είχε πετάξει τον μαύρο αναπτήρα,
ελπίζοντας πάντα,να κάψει ολόκληρη την πόλη που τόσο μισούσε.